Dwingelderveld Stichting de Woudreus heeft beroep ingesteld tegen de besluiten die de herinrichting van het Dwingelderveld mogelijk moeten maken. Een aantal zijn gecombineerd met Vereniging Dorpsbelangen. Een en ander is onder de rechter. Wij hebben de Raad van State verzocht een aantal prejudiciele vragen aan het Hof te willen stellen.  Over onze zienswijze Natuurbeschermingswet krijgen wij binnenkort uitsluitsel van het College van Gedeputeerde Staten van Drenthe. Drents-Friese Wold De Woudreus is in de gebiedsgroep  voor het beheerplan gevraagd- zulks naar wij begrepen op aandringen van de provincie Friesland en Drenthe. De eerste bijeenkomst is geweest. De Woudreus heeft toen opnieuw om de wetenschappelijke gegevens gevraagd die ten grondslag lagen aan de aanwijzing als Speciale Beschermings Zone in 2004, en om de gegevens van de aanmelding zelf. Aan de hand daarvan moeten de maatregelen worden vastgesteld. De concept-aanwijzingsbealuiten zijn opgetuigd met landelijke doelen en dat blijft een hoofdpijndossier. Tweede Kamer, laatste debatten Het waren ware woorden van Kamerlid Snijder: “een worsteling waar we nooit uitkomen”. Geen wonder.  In april bleek dat er ten onrechte geen rekening is gehouden met  andere dan natuurbelangen in en rondom de  N2000gebieden. Verder staan de grenzen niet vast – althans in Nederland!-, kunnen “landelijke doelen” kennelijk voorrang krijgen- althans in Nederland!-   De Woudreus heeft zich nog gericht tot de voltallige Commissie om dan toch een moratorium int e te stellen met betrekking tot de maatregelen, die in strijd komen met de Vogel- en Habitatrichtlijn, maar nee.Helaas liep ook het laatste debat met een sisser af. Niets verandert: het landelijk beleid dendert door. Brief naar nieuwe Commissie LNV ligt klaar De Woudreus geeft de moed niet op. Er ligt een brief klaar voor de nieuwe commissie zodra die is geformeerd.Dit vindt plaats na het reces.Hierin hamert de Stichting opnieuw op het nakomen van de internationale verplichtingen. Zodra deze is verstuurd komt hij op de website. Groenboek EC De Minister van LNV heeft  aan de Tweede Kamer laten weten, wat de antwoorden zijn op  de vragen gesteld in het Groenboek. De Stichting heeft hierop een reactie in voorbereiding en stuurt die op voor 31 juli. Mocht U behoeft hebben op dit groenboek te reageren, doet u het dan svp voor die datum. Eef Arnolds De ecoloog  sprak zich onlangs uit over de kortzichtigheid van mensen of organisaties die een ecoloog als bodngenoten zou moeten beschouwen.In het tijdschrift Natuurbehoud van Natuurmonumenten las hij een artikel over het Nationaal Park het DrentsFriese Wold  : “ Zo maken eentonige bossen van naaldbomen die uit verre buitenlanden naar deze streken zijn gehaald, plaats voor bomen die hier van nature  (…….) groeien. Donkere muren maken plaats voor afwisselende ruimtes met plekken waar het licht de bodem bereikt.met een rijker en gevareieerder planten-en direnwereld als resultaat.” Zo wil, aldus Arnolds, Natuurmonumenten rechtvaardigen dat er weer de nodige opstanden van fijnspar, Douglas en lariks zijn gekapt. Vooralsnog zijn ze omgezet in tegennatuurlijke gaten in het bos en troosteloze , kapot gereden kapvlaktes vol stronken en takken. Je zou het Drents-Friese wold bijna omdopen in Drents Friese Kaalslag. Een enkele spichtige  eik is gespaard omdat die boom hier wel thuishoort…..Noch als wandelaar, noch als ecoploog, noch als paddenstoelenliefhebber, word je daar blij van……….. Sparrenbossen vergelijken met groene muren is even onterecht als de Waddenzee afdoen als een bak modder.Integendeel, zo schrijft hij, volgroeide sparren en Douglasbossen zijn imposante natuurfenomenen met hun kaarsrechte torenhoge stammen, bemoste boden en geheimzinnige schemersfeer. De diepe schaduw geeft deze bossen een eigen charme en kracht. De kracht van het woud. Lariksen hebben van die ragfijne wintersilhouetten en verkleuren in de herfst schitterend goudgeel. In de herfst zijn deze bossen een eldorado voor de paddenstoelenliefhebber en in het winterhalfjaar vormen sparren en douglas een welkome groene component in het bladerloze tijdperk. Voor mycologen is het al lang klip en klaar da t met name bossen van fijnspar en larix zeer rijk zijn aan paddestoelen.Ze groeien nergens anders EN staan op de Rode lijst. Waarom dit op onze natuurbeheerders geen indruk maakt? Veel beheerders geloven nog steeds heilig in het dogma dat inheems bos beter is en rijker aan soorten.Arnolds vind thet echter belangrijker om te benadrukken hoe krampachtig natuurbeheerders omgaan met het begrip natuurlijkheid.  Van de dennen  beuken en eiken kan worden gezegd dat de meesten zijn aangeplant met buitenlands plantgoed.Dus waar praten we over? Arnolds  wijst er tot slot op, dat een bos van ingevoerde boomsoorten  als fijnspar douglas en lariks vanaf een jaar of vijftig oud een van de meer natuurlijke ecosystemen vertegenwoordigt. De bomen mogen dan ooit geplant zijn, maar verjongen spontaan onder Nederlandse omstandigheden. Als ze de tijd krijgen ontstaan vanzelf open plekken en daardoor wordt de structuur nog fraaier.  Tot slot wijst hij op de starheid onkunde bijgeloof van de natuurbeheerders, die juist als een bos rijk aan ecosystemen begint te worden, de botte bijl hanteren zodat weer bij nul kan worden begonnen.]]>