In Trouw stond een  onlangs een artikel waarin de stelling werd verkondigd, dat goed natuurbeleid ook van  economisch belang is.Het beleid in Nederland en Europa werd daarom gericht op het scheppen van een robuust ecologisch netwerk, de EHS, waarin bestaande en nieuwe natuurgebieden zo met elkaar verbonden zijn dat dier- en plantensoorten duurzaam kunnen overleven. Wij  citeren  het volgende: ” De opbouw van zo’n netwerk is een zaak van lange adem. In de afgelopen twee decennia werd het stap voor stap uitgebouwd. In 2018 moe(s)t het klaar zijn.Vanuit ecologisch perspectief, mede rekening houdend met klimaatverandering, kunnen voortschrijdende inzichten wel degelijk aanleiding vormen om bij de verdere vormgeving van de EHS hier en daar andere keuzes te maken en accenten te leggen. De regering lijkt echter ’herijken’ hier te gebruiken als ambtelijke taal voor schrappen, verminderen, uitkleden. Het wiel wordt een kwarteeuw teruggedraaid.Te vrezen valt dat ecologische doelstellingen niet gehaald zullen worden omdat de verbondenheid van belangrijke natuurgebieden niet zal worden gewaarborgd. Onder de Europese verplichtingen om bestaande en aangewezen kerngebieden te beschermen, kan men niet uit. Ook de verbindingszones, essentieel voor het functioneren van het ecologisch netwerk, zijn Europees verplicht.Naar verluidt wil men de verbindingszones niet geheel schrappen, maar de bescherming daarvan geheel afhankelijk stellen van vrijwillige medewerking van de betrokken grondeigenaren en gebruikers. Dat werkt echter niet.” Een aantal auteurs betoogt, dat met het beleid van het stoppen  van de aanleg van de corridors de hele biodiversiteit naar de bliksem gaat. Dat behoeft, en dat u proeft al, enige nuance onzerzijds.Wat opvalt zijn   de beweringen dat naar aanleiding van een korting van slechts 300 miljoen  op een begroting van  omstreeks 2 miljard  ten behoeve vannatuurontwikkeling een rampscenario ontstaat : dat  en enige stellingen in dat artikel behoeven eveneens toch wel enige nuance : Europa schrijft niet voor dat “ natuur” in handen  moet komen van Vadertje Staat: onjuist dus. Particulier bezit staat hoog aangeschreven in het Europees recht. Ook de Habitat-en Vogelrichtlijn schrijven niet voor, dat alles in handen komt van de Staat. De idee dat particulieren niet zouden kunnen  zorgdragen voor biodiversiteit is een gotspe. De idee, dat alleen Vadertje Staat kan zorgen voor de Biodiversiteit, is dus  bedenkelijk en onjuist. Daarbij kan gewezen worden op het enige Natura 2000 gebied,  het Nationaal Park Stichting de  Hoge Veluwe,  dat particulier wordt  beheerd, een hek om het gebied heeft, waar wordt gejaagd in plaats van uitgehongerd,  en het waarschijnlijk  qua biodiversiteit kan opnemen tegen de zo beweerdelijk noodzakelijke corridors tussen  gebieden die  de netwerken vormen van N2000 , die zijn opgegeven aan Europa. Ook de corridors van de EHS  zijn een  Nederlands bedenksel van de jaren tachtig, in het geheel niet ondersteund/voorgeschreven door de  Europese richtlijnen. Het gaat inderdaad om biodiversiteit. De propagandisten van dit artikel vergeten gemakshalve dat de biodiversiteit geenszins is gewaarborgd door de handelwijze en beheer  van de huidige grootgrondbezitters Natuurmonumenten en Staatbosbeheer.De inzet van grote grazers in natuurgebieden is de dood in de pot voor de vogels en bodembroeders. De corridors verergeren dit alleen maar, want het probleem verplaatst zich. Uitgaande van het begrip duurzaamheid is het op grote schaal omvormen van naaldhoutbos  naar andere soorten “natuur” en ontgronden van agrarische grond een ramp voor de biodiversiteit. Europa verbiedt GEEN menselijke activiteiten. Dat is ook weer een Nederlands bedenksel. Menselijke activiteiten zijn vaak juist nodig om natuur te beheren. Een snelweg aanleggen of een waterberging  in een gebied van communautair belang is alleen dan mogelijk als het niet anders kan, als er vooraf toestemming is van Europa en er vooraf compenserende maatregelen zijn getroffen. Hoe anders gaat Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten om met dit begrip: waterbergen in  toekomstige N2000 gebieden, ontgronden van cultuurgrond aanwezig in een gebied dat  is  geplaatst op de lijst van gebieden die door de lidstaten door nationale wetgeving moeten worden aangewezen als Speciale Beschermings Zone (“kerngebieden”),  honderden hectares  oude bossen kappen in die gebieden  voor andere mooiere natuur: het kan allemaal: zonder compenseren, zonder toestemming van Europa want ze gaan het allemaal inrichten en  mooier maken……. Over 75 jaar ziet het er allemaal prachtig uit…… De grote leugen is, dat er natuurdoelen moeten worden gehaald. Nee, die hoeven niet gehaald, die waren al aanwezig toen de kerngebieden die behoren tot de lijst van gebieden die het verdienen te worden opgenomen in het netwerk van communautair belang, werden vastgesteld. Onjuiste opgave van aanwezige kwalificerende elementen en soorten is de verantwoordelijkheid van de lidstaat, achteruitgang ervan  sinds  de opgave eveneens.